Fernando Adaraz: erlajaxioa

ERLAJAXIO SAIOA:

Fernando gelara etorri zenean eta bere erlajaxio metodoak eman zituenean , ezin izan nuen klasera joan , beharreannengoelako nire auzoko haur batzuekin, baina asko gustatuko litzaidake , hurrengo urteetan horrelako saioak egitea .

Egia da , non eta gure didaktikako irakaslearekin erlajaxioarekin zer-ikuia duten bideoak eta eztabaidak egin genituela eta horrek niregan interesa piztu zuen , izan ere , inoiz ez dut erlajaxio saiorik eduki ,ez batxilergoan ,ez goi-mailako graduan.

Orduan, erlajaxioari buruzko gauza gutxi dakit , izan ere, nire ama premia berezietako hezitzailea denez , eta ni monitore bezala lan eiten dudadenz zenbait jarduera landu ditut.Adibidez: haurrak lurrean etzanda egon behar dira ( ez du axola buruz behera , alde batera edo buruz gora egotea) begiak itxibehar dituzte , orduan hezitzaileok musika goxoa ipiniko diegu , etahaurraketzanda eta begiak itxita dituztela historio bat kontatuko diegu .

Hondartzan zaude lagunetik eta gurasoekin , kriston beroa egiten du eta eguzkirako krema botatzen duzu , orduan konturatu zara erretzen hari zarela eta uretan sartzen zara . Buzeatzeko betaurrekoak jarrita dituzula milaka arrain desberdinak ikusi dituzu , dordokak ,isurdeak... Gero toailara bueltatzen zara eta gurasoak kristongo merendola ipini dute zuk eta zure lagun guztiak jateko, azkenik eguzkia joan da eta berriro etxera zoaz poz-pozik eta guztiz morenito.

Honi esker haur askok , egunean zehar dituzten trabeei aurre egiteko teknika desberdina da.Lehen azaldu dudan moduan , Fernando gelara etorri zenean ni ez nintzen egon baina asko  ustatuko litzaidake horrelako beste erlajaxio saio bat edukitzea.